Najbardziej poruszające są drobne chwile.
Czas może płynąć równo albo widzę, że z tej rzeki Równego Czasu wyłaniają się wdzięcznie chwilki.
Spotkanie z taką chwilką to wzruszenie, jak migotanie piękna. Taki kolor, inny kolor, jeden razi błyskiem, inny daje odpocząć tworząc tło. Wchodzę w świat drobnych chwilek, gdy patrzę na drzewa. Z oddali widzę liście i listki, każdy lekko poruszany wiatrem, każdy jest inny.
Poruszają się wszystkie razem, a jednak każdy rusza z innego miejsca i inaczej. Każde poruszenie każdego liścia jest jedną chwilą, a te chwile, poruszając drobno listkami, pokazują mi jakie gęste jest to życie.
Moje życie ma te bogate okazje, by je dostrzec. Kiedy patrzę z oddali na drzewa iglaste, są znacznie bardziej nieruchome. Chwile iglaste są zupełnie inne.
Gdy wokoło nie ma drzew liściastych, czas płynie zupełnie inaczej.
